علت
علت اصلي ايجاد فتق‌هاي شکمي ضعف يا نقص در جدار ديواره شکمي يا افزايش فشار بر آن در يک ناحيه است. فتق مغبني فتق شکمي است که در ناحيه کشاله ران اتفاق مي‌افتد. فتق مغبني شايعترين نوع فتق شکمي است که در مردان 7 برابر شايع تر از ن مي‌باشد.[1]
Inguinal hernia ultrasound 0530162900640 8M.gif
از عوامل شايع بروز فتق مي‌توان به: عوامل اکتسابي: سن بالا، وجود فتق راني بر روي بروز فتق مغبني، وجود بيماري‌هايي همراه مثل: آسم، بيماري‌هاي ضعيف‌کننده و آوردن فشار به بدن به گونه‌اي که فرد جسم سنگيني را بلند کند البته در اين مورد آنقدر که عموم براي آن اهميت قائلند مهم نيست. در بچه‌ها، نارس به دنيا آمدن کودک، جنس مذکر، … همچنين عللي چون ارثي يا فاميلي و کسانيکه در بدو تولد دچار دررفتگي مادرزادي سر استخوان ران بوده‌اند، از علل مساعدکننده است.[1] فتق مَغبـِني بسته به کالبدشناسي آن مي‌تواند مستقيم يا غير مستقيم باشد.
علائم
علامت اصلي فتق درد است هرچند بسته به شدت فتق علائم ديگري نيز داريم مثلاً در فتق مغبني تورم ناحيه کشاله ران مشاهده مي‌شود. اگر روده در کيسه فتق گير کند فتق مختنق ناميده مي‌شود که اگر جا نيفتد مورد اورژانس است و جراحي فوري اامي است.
درمان
درمان اساسي فتق مَغبـِني جراحي و ترميم فاسيا و جدار شکم است هرچند احتمال عود و بروز عوارض (مانند دردهاي مزمن، انسداد روده) بالاست. جراحي به روش لاپاروسکوپيک اغلب روش ترجيحي ترميم فتق (هرنيورافي) است. در موارد عدم جراحي اقدامات نگهدارنده مانند استفاده از فتق بند و اجتناب از افزايش فشار داخل شکم (مانند سرفه و زورزدن) پيشنهاد مي‌شود. در صورت استفاده از لاپاروسکوپي احتمال خونريزي، عفونت و دردهاي مزمن پس از جراحي کاهش مي‌يابد. اما از طرف ديگر ريسک آسيب خوردن اندام‌هاي ديگر در صورتي‌که جراح ناوارد باشد، کمي بيشتر است. جراح وارد اين عمل خاص، بايد بيش از 200 عمل جراحي فتق به صورت لاپاروسکوپيک در سال انجام دهد و تجربه ساير جراحي‌هاي لاپاروسکوپيک به تنهايي کافي نيست. اگر فتق دو طرفه باشد، ترجيح روش جراحي لاپاروسکوپيک به جراحي باز بيشتر خواهد بود، چرا که هر دو طرف را مي‌توان هم‌زمان جراحي کرد بدون اينکه نياز به باز کردن بيشتر بدن وجود داشته باشد.
مراقبت‌هاي پس از جراحي لاپاروسکوپيک[2]
حمام: دوش گرفتن و حمام 24 تا 48 ساعت پس از جراحي توصيه مي‌شود. قبل از حمام بانداژ بخيه‌ها را برداريد و از آن به بعد نيازي نيست که بخيه‌هاي شما بسته باشند. آب و صابون تأثير نامطلوبي بر روي نخ‌هاي بخيه و زخم‌هاي شما نخواهند گذاشت.
فعاليت: هر چه زودتر فعاليت‌هاي عادي خود را از سر بگيريد. در اين مورد درد هشدار مهمي است که نشان مي‌دهد از چه حدي نبايد فراتر برويد. به‌طور خاص بلند کردن و حمل اجسام سنگين تر از 3–4 کيلو[3] تا چند ماه پس از جراحي توصيه نمي‌شود. بهترين نوع فعاليت توصيه شده پس از عمل، پياده‌روي است. اما شما مي‌توانيد از پله بالا برويد، بارهاي سبک را بلند کنيد، رابطه جنسي داشته باشيد و اگر مصرف قرص‌هاي مسکن را کنار گذاشته‌ايد، رانندگي کنيد.
بازگشت به سرکار: کساني که به جاي جراحي باز، جراحي لاپاروسکوپي را انتخاب کرده باشند، عموماً زودتر قادرند به سرکار برگردند. در اين مورد بسته به حال و آمادگي شما، ممکن است 24 ساعت پس از جراحي هم به سرکار برگرديد. اما بيشتر آدمها پس از يک هفته مرخصي، کاملاً براي کار آماده مي‌شوند.
ادامه مطلب لينک زير:
درباره این سایت